Volgens hoogleraar verloskunde Gerard Visser van het UMC Utrecht geeft stress een slechtere doorbloeding van de baarmoeder, waardoor weeën afnemen en de kans op keizersnedes toeneemt. Het enige en belangrijkste wat wij mannen kunnen doen tijdens de bevalling, is proberen de stress van onze partner tot het minimum te beperken. Wellicht werkt juist dat bij ons stressverhogend, maar laten we de ego eens aan de zijlijn plaatsen.

Visser geeft verder aan dat uit onderzoek blijkt, dat een barende vrouw het beter doet, wanneer zij een vrouw naast zich heeft die haar vertelt dat het goed gaat. Dit werkt geruststellend. "Mannen zijn gewoon onhandig", aldus Visser. Een van de reden is, is dat een vrouw de hele tijd de bevallende vrouw bijstaat en de man dit niet volhoudt.

Dit wetende zeg je nu niet meer dat ze het geweldig doet, terwijl je haar hand vasthoudend de laatste sportbeelden op tv volgt. Ga je niet even een peuk doen en een kop koffie en kom je straks nog wel even bij haar kijken. Kom, er is een schone taak voor ons weggelegd!

Er even bijblijven voor het beste reslutaat. 

De bevalling tips

1. Doe ringen af (mocht zij in je hand knijpen tijdens een wee, dan is dit te verdragen)
   
   
2. Zorg dat zij haar nagels heeft geknipt (zie 1.)
   
   
3. Ondersteun haar constant (tenzij zij aangeeft dit niet te willen). Steun geven gedurende het voortraject, ook al duurt dit uren, is vaak belangrijker dan tijdens de bevalling zelf. De bevalling zelf is zo intensief dat zij dan weinig op haar omgeving let. De beste steun die je vaak kan geven, is door er gewoon 'te zijn'. Zwijgend naast haar zitten, is prima! (kan je ook niets fout doen).
   
   
4. Ga niet in discussie. Zij heeft pijn en zal kortaf reageren. Wat je ook voor bijzonders probeert of voorstelt om haar leed te verzachten, ga er vanuit dat het niet goed valt. Zij bedoelt het heus niet persoonlijk (al lijkt dat natuurlijk wel zo).
   
   
5. Hebt geduld. Ga geen andere dingen doen. Het is beter om te zitten niksen, dan naast haar tv te gaan zitten kijken. Ze krijgt snel het gevoel dat zij er alleen voor staat.
   
   
6. Ben je nu eenmaal niet zo'n held wanneer bloed in het spel komt, blijf dan bij haar hoofdeinde zodra de persweeën beginnen.
   
   
7. Bereid je voor dat de verloskundige jou vraagt om de navelstreng door te knippen. Qua stugheid is dit te vergelijken met het doorknippen van een fietsband.
   
   
8. Bedenk voor de bevalling of de kleine borstvoeding of flesvoeding krijgt, want die vraag wordt direct gesteld.

Geboorteaangifte, dit heb je nodig >

Lees meer over het voedingsschema baby 0-3 maanden >

Ouderschapsverlof, waar heb je recht op? >

Nu is de bevallen voor de meeste vrouwen geen pretje, maar onderschat niet wat een bevalling met de aanstaande vader doet. Het drijft sommige mannen zelfs tot wanhoop om te zien hoe hun partner lijdt. Niet zelden zijn mannen degene die pijnstilling aanvragen.

Zodra de weeën eenmaal goed op gang zijn gekomen, schijnt de man tot niets goeds in staat te zijn. Wat hij ook doet het kan geen goedkeuring wegdragen: massage op de verkeerde plek, meepuffen als ze het niet wil en niet meepuffen als ze steun nodig heeft.

Kortom, een baby in de wereld brengen, is vaak ook voor aanstaande vaders een hele bevalling ....

FAQ aan Papa Worden over bevallen

• Wanneer wordt een bevalling ingeleid ?
• Wat zijn echte weeën ?
• Wat houdt een ruptuur in ?
• Waarom worden wee opwekkers gebruikt ?
• Wat te doen bij gebroken vliezen ?

De baby zit in de baarmoeder negen maanden lang beschermd in een soort ballon gevuld met vruchtwater. Wanneer gesproken wordt over het breken van vliezen, wordt gedoeld op het kapot gaan van deze ballon. De vliezen zitten gehecht aan de baarmoedermond en dit is dan ook het punt waar de vliezen breken.

Het kan dat de vliezen spontaan breken, nog voor volledige ontsluiting. Bij het merendeel van de vrouwen is dit echter niet het geval. De vliezen breken over het algemeen (bijna) aan het einde van de ontsluitingsperiode. Het kan zijn dat de vliezen niet willen breken of dat het beter is niet langer te wachten tot ze uit zichzelf breken. De verloskundige of gynaecoloog prikt de vliezen dan door. Dit wordt meestal gedaan met een soort haaknaald. Doordat dit tijdens een wee gebeurd, is dit nauwelijks tot niet voelbaar voor de kraamvrouw.

Bij het breken van de vliezen kan vruchtwater in kleine beetjes of in een keer naar buiten komen. Wanneer vruchtwater wordt verloren, is het noodzakelijk dat binnen vierentwintig uur de weeën beginnen. Door het breken van de vliezen is een opening ontstaan tussen de buitenwereld en het verblijf van de baby. Baby’s hoofd sluit deze opening vaak af, maar het is wel noodzakelijk dat de bevalling binnen een paar uur wordt ingezet.
Is het vruchtwater bij verlies bruinig of groen dan moet direct contact opgenomen worden met de verloskundige. De baby heeft dan in het vruchtwater gepoept en ontstaat de kans op infectiegevaar. Is het vruchtwater helder met vlokjes en wordt dit ’s nachts verloren, dan kan gerust tot de volgende ochtend gewacht worden met bellen van de verloskundige.
Als de vliezen zijn gebroken, kan de baby uit de baarmoeder gedreven worden. Hiermee begint fase twee van de bevalling: de uitdrijving.

Het gebeurt vaak dat een vrouw bij het naar buiten persen van het hoofd van de baby, inscheurt van onderen. Men spreekt dan over het hebben van een ruptuur. Een ruptuur komt voor in de kleine schaamlip en/of in de vaginawand en/ of in het perineum. Dit laatste is het gebied tussen de vaginaopening en de anus.

De reden voor het inscheuren kan zijn dat de opening niet groot genoeg is, maar vaak is het een kwestie van ongecontroleerd of te vroeg persen. Nu is het met zoveel pijnlijk natuurgeweld zeer moeilijk om gecontroleerd te persen.

Een ruptuur kan beperkt blijven door niet te vroeg willen persen. Hiermee wordt bedoeld dat de vrouw wil persen omdat de weeën zeer heftig zijn, maar er nog geen volledige ontsluiting is. De baby wordt als een soort storm door een te kleine opening naar buiten geduwd.

Een ruptuur kan ook beperkt worden door de uitdrijving gecontroleerd te doen. De vrouw neemt tijdens de uitdrijving de tijd tussen de weeën. Door steeds op het moment dat het hoofdje door het geboortekanaal gaat, steeds even te wachten. Hiermee wordt de huid als een elastiek langzaam opgerekt. Vooral als het “hoofdje staat”, dit is het moment dat de eerste haren van de babyschedel te zien zijn, is het belangrijk niet door te willen persen. Dit is juist een moeilijk moment, omdat het voor de vrouw een zeer schrijnend gevoel geeft. Dit is het oprekken van “het elastiek”.

Ruptuur gradaties

Rupturen zijn er in drie gradaties: eerste graads. Hierbij is alleen de huid/ vaginawand gescheurd. Een tweede graads ruptuur is gelijk aan een eerste graads ruptuur met daarbij gescheurd onderhuids weefsel en spier. Derde graads ruptuur is inscheuring van de rectumspier. Wanneer er gesproken wordt van een totaal ruptuur dan is de vrouw ingescheurd van de vaginaopening tot en met de anus. Dit wil men ten allen tijde voorkomen. De gynaecoloog wil daarom, wanneer een totaal ruptuur dreigt, de vrouw inknippen. Dit inknippen wordt episiotomie genoemd. Hierbij wordt schuinweg, dus bijna haaks op de vaginaopening, de huid ingeknipt met een schaar. Hierdoor zal de scheur die kant op gaan en een totaal ruptuur vermeden kunnen worden. Het inknippen wordt op het moment van een heftige wee gedaan om de pijn te beperken.